درایوهای حالت جامد (SSD) و درایوهای دیسک سخت (HDD) در حال حاضر دو راه حل عمده برای ذخیره سازی داده هستند و هر کدام از مزایای مختص به خود برخوردارند. هر کدام از این دیسک‌ها برای کارهای مشخصی بکار گرفته می‌شوند، اما اگر از ما بپرسید کدام یک از آنها را برای کامپیوتر شخصی خود انتخاب کنیم، پیشنهاد ما واضح خواهد بود. از خیلی وقت پیش جنگ مابین SSD و HDD برنده‌اش مشخص شده است.

SSD ها بسیار سریع‌تر از همتای HDD خود هستند. با این وجود SSD ها از نظر ظرفیت کلی در این رقابت کم می‌آورند، و این روزها نیز از قیمت مشخصی برخوردار نیستند.

ظرفیت ذخیره سازی

پیدا کردن HDD هایی با چند ترابایت حافظه کار چندان سختی نیست؛ این درایوهای ذخیره سازی روز به روز از نظر ظرفیت بزرگتر می‌شوند و البته از نظر قیمتی چندان تفاوتی نمی‌کنند. در مقابل، SSD ها بسیار کوچکتر هستند و در ظرفیت‌های بیشتر از 2 ترابایت به طرز شگفت آوری گران می‌شوند.

با اینحال در مورد فضای حافظه، درایوهای دیسک سخت از مزیت کاملا قابل متمایزی برخوردارند و پیش‌بینی می‌شود که در آینده نیز همچنان به کار گرفته خواهند شد. اگر قصد ذخیره کردن چیزی برای دراز مدت را دارید و یا اینکه می‌خواهید فایل‌ها و پوشه‌های حجیم خود را ذخیره کنید، درایوهای دیسک سخت گزینه‌های مناسبی برای این کار هستند. با اینحال، این تنها یکی از مزیت‌های HDD است.

سرعت، فاکتور طرح، و ماندگاری

به هنگام بحث بر سر سرعت HDD ها و SSD ها، چیزی که به آن رجوع می‌شود سرعت خواندن و نوشتن داده بر روی این درایوها است. در HDDها، سرعت چرخش دیسک‌های موجود در آن، زمان خواندن/نوشتن داده را مشخص می‌کند. زمان دسترسی به داده، مکان داده‌ ذخیره شده بر روی دیسک پیدا می‌شود و بخش “خواندن” این درایو حافظه فعال می‌گردد. با اینحال، زمانی که دیسک مملو از داده می‌شود، نوشتن یک فایل در بخش‌های گوناگون انجام می‌شود (فایل‌ها در یک قسمت نوشته نمی‌شود). به این کار “خرد کردن” (fragmenting) می‌گویند و همین باعث می‌شود زمان بیشتری صرف خواندن فایل‌ها شود.

در SSD ها، «خرد شدن» بی‌اهمیت است. فایل‌ها را می‌توان بدون نگرانی درباره سرعت خواندن/نوشتن، بطور انحصاری در سلولها ذخیره کرد. در حقیقت این درایوها به همین منظور طراحی شده‌اند و قادر است در یک زمان واحد به چند سلول متفاوت دسترسی داشته باشد. دسترسی همزمان و آسان به سلولها به معنی آن است که فایل‌ها را می‌توان با سرعت خارق‌العاده‌ی خواند. سرعتی بسیار فراتر از چیزی که HDD می‌تواند به آن دست پیدا کند.

این سرعت خوانش سریعتر با یک مشکل همراه است. سلولهای SSD به مرور زمان فرسوده می‌شوند. این سلولها الکترونها را از طریق مسیری، برای مشخص شدن مکان قرار گیری‌شان، هدایت می‌کنند. این فرآیند، سلول را به مرور زمان فرسوده می‌کند و عملکرد سرعت آن را کاهش می‌دهد. این کار تا زمانی که SSD فرسوده می‌شود ادامه خواهد داشت. با توجه به این نکته، مدت زمان زیادی طول می‌کشد تا این اتفاق برای کاربران رخ دهد؛ کاربر می‌تواند SSD خود را بخاطر کهنگی یا اشتیاق برای خرید موردی با ظرفیت بیشتر قبل از فرسودگی آن، به روز کند. این تنها نکته‌ای است که باید به هنگام در اختیار داشتن هاردهای SSD در ذهن داشت.

ریسک از کار افتادن تنها منحصر به SSD ها نیست. در حقیقت، اینطور برآورد می‌شود که SSD ها بخاطر عدم وجود بخش مکانیکی عمر بیشتری از HDD ها دارند. مکانیسم‌های متحرک در یک HDD نه تنها در طول زمان موجب فرسودگی و خرابی آن می‌شود، بلکه بخاطر تحرک و تماس فشاری نیز به دیسک آسیب می‌رسانند. اگر شخصی لپ تاپ‌اش را به همراه یک HDD به زمین بیاندازد، احتمال شکنندگی تمامی بخش‌های حرکتی این درایو بسیار بالا می‌رود که همین منجر به حذف بالقوه‌ داده‌ها می‌شود و همچنین آسیب فیزیکی شدید باعث می‌شود HDD بالکل از کار بیافتد. SSD ها بخش متحرک ندارند، پس با وجود ریسک عمر کوتاهتر این درایو، در آسیب‌های شدید و افتادن به زمین، می‌تواند همچنان به فعالیت خود ادامه دهد.

مورد دیگری که باید در ذهن داشت فاکتور طراحی این دستگاهها است. HDD ها تقریبا همیشه دیسک‌هایی 3.5 یا 2.5 اینچی هستند، در حالی که SSD‌ها در انواع شکل و سایزهای مختلف موجود هستند. مرسوم‌ترین مورد هارد SSD، درایوی 2.5 اینچی است با یک برد پلاستیکی نازک به همراه دو درگاه در یک طرف آن. کامپیوترهای شخصی جدید از فضای تعبیه شده‌ای برخوردارند که بتوان این درایوهای مخصوص را در آنها جای داد. اما این درایوها را همچنین می‌توان در بست‌های 3.5 اینچی به همراه یک آداپتور قرار داد.

با در نظر گرفتن اینکه SSD هایی وجود دارند که می‌توان آنها را در شکاف‌های PCIe قرار داد، بسیاری از این درایوها در حال حاضر با درگاههای M.2 نیز سازگارند. روی این پورت باریک که در مادربورد تعبیه شده، می‌توان درایو را بدون نیاز به کابل متصل کرد و با بیشترین سرعت انتقال داده را انجام داد.

قیمت

همانطور که بخش‌های قبلی اشاره کردیم، SSD ها گران قیمت هستند، و دستگاههای گران قیمت نیز از حافظه کمتری نسبت به HDD ها برخوردارند. برای همین مقدار از حافظه، شما می‌بایست دوبرابر قیمت یک HDD را برای خرید SSD پرداخت کنید – برای ظرفیت‌های بالاتر باید پول بیشتری نیز بپردازید.

با هزینه کردن مبلغ بیشتری برای فضای کمتر SSD، شما در حقیقت در حال سرمایه گذاری برای دریافت یک دستگاه با حافظه‌ی سریع‌تر، کارآمدتر و ماندگارتر هستید. اگر قصد دارید سیستمی با سرعت بیشتر، قدرت بالاتر و همچنین سبک‌تر سر هم کنید، SSD انتخاب مناسب تری برای شما خواهد بود. در بسیاری از کامپیوترهای شخصی، اضافه کردن یک درایو حافظه‌ی دیگر کاری ارزان و ساده است، پس اگر نیاز به حافظه‌ بیشتر دارید می‌توانید از این طریق سیستم خود را به روز کنید. داشتن یک درایو ذخیره داده مجزا به شما اجازه می دهد که سیستم عامل خود را با تلاش کمتری به روز یا دوباره نصب کنید.

زمانی که قیمت‌ SSD ها به قیمت عمده فروشی نزول می‌یابد، دلیلی نمی‌بینیم که برای بیشتر سیستم عامل‌های شخصی از HDD استفاده کنیم. با مبلغ 60 دلار، می‌توان یک اس‌اس‌دی 240 گیگابایتی معتبر تهیه کرد، موردی که 20 دلار ارزانتر از یک هارد یک ترابایتی HDD است. با همین 20 دلار، حتی کاربران معمولی نیز بهبود سرعت بالا آمدن سیستم و سرعت دسترسی به داده‌ها را حس خواهند کرد. انتظار داریم که سیستم‌های جدید با یک SSD‌و یا حداقل یک درایوی هیبریدی همراه شوند.

درایوهای هیبریدی، اکسترنال و نتیجه گیری

اگر به تکنولوژی SSD علاقمند هستید، اما قیمت موردهای کنونی را بسیار بالا می‌دانید، گزینه‌های دیگری نیز وجود دارند: درایوهای هیبریدی. این درایوها ترکیبی از یک HDD و یک SSD هستند که در یک دستگاه مونتاژ شده‌اند. نسخه‌های متفاوتی از این نوع تکنولوژی وجود دارد.

در وهله اول، SSHD ها وجود دارند که درایوهای هیبریدی حالت جامد هستند. این درایوها از نظر ظرفیت همچون HDD ها هستند (اغلب در ظرفیت‌های 1-2 ترابایتی عرضه می‌گردند) که با یک کش حافظه اضافی SSD NAND (معمولا به اندازه چند گیگابایت ) مجهز شده‌اند. شیوه‌ی کاری SSHD ها اینطور است که به مرور عادات رفتاری شما را یاد می‌گیرند و می‌دانند چه فایل‌هایی را بیشتر استفاده می‌کنید و آنها را در بخش دسترسی سریع حافظه SSD قرار می‌دهند. دیگر فایل‌ها در دیسک چرخان HDD ذخیره می‌شوند. در حالی که SSHD همچون SSD از ماندگاری و مصرف انرژی پایین برخوردار نیست، اما برای بعضی فرآیندها از سرعت بهتری برای دسترسی به فایل‌ها برخوردارند.

SSHD ها را می‌توان در سایزهای 2.5 و همچنین 3.5 اینچی در بازار پیدا کرد. به جای خرید این دو هارد هیبریدی، شما همچنین می‌توانید چند درایو مجزای چندگانه خریداری کنید و آنها را با نگاهی به تنظیمات و فضای موجود در سیستم انتخاب کنید.

به جای این گزینه‌ها، همچنین می‌توان از یک درایو به عنوان دستگاه حافظه خارجی استفاده کرد. درایوهایی وجود دارند که بطور مشخص به عنوان دستگاههای حافظه خارجی ساخته شده‌اند؛ با اینحال، عملا هر درایوی را که بتوان در یک کامپیوتر شخصی قرار داد، می‌توان آن را در یک کیت خانگی جای داد و توسط یک USB آن را به کامپیوتر شخصی متصل کرد. دستگاه بدین شکل به عنوان یک درایو فعالیت می‌کند و شما حتی می‌توانید آن را با خود حمل کنید و بدین ترتیب در هر جایی که هستید از طریق کامپیوترهای رومیزی یا لپ تاپ به فایل‌های خود دسترسی داشته باشید.

مادامیکه چشم انداز حافظه به شدت در حال تغییر است، SSD ها به مرور بر HDD ها غالب می‌شوند. پیشنهاد نمی‌کنیم سیستم‌هایی را تهیه کنید که تنها از حافظه HDD برخوردارند، زیرا با این کار تجربه استفاده عالی از یک کامپیوتر شخصی را از دست می‌دهید. تفاوت قیمتی ارزشش را خواهد داشت و هر بار که سیستم را روشن می‌کنید از آن لذت خواهید برد.

منبع : جی اس ام

در این تکنولوژی، سلول های حافظه فلش در لایه های متعددی روی هم انباشته شده و نتیجتاً در یک سطح ثابت، تعداد سلول بیشتری جای خواهد گرفت. روش مذکور باعث می شود بتوان با صرف هزینه کمتر، فضای ذخیره سازی بیشتری فراهم نمود.

اس اس دی(SSD) های موجود در بازار مانند سری 850 سامسونگ با قیمتی در حدود 175 دلار، از فناوری NAND با 32 لایه بهره می برند که محصولات وسترن دیجیتال با ساختار 64 لایه ای، حافظه بیشتری را در همان ابعاد ارائه کرده و هزینه ها را نیز به طرز چشمگیری کاهش می دهند.

اس اس دی(SSD) های جدید وسترن دیجیتال سرعتی برابر با 530MBps دارند
هر دو مدل جدید با ظرفیت های 1TB ،500GB ،250GB و 2TB در ابعاد استاندارد 2.5 اینچی عرضه خواهند شد که البته مدل Blue با فرمت «M2 2280» نیز قابل سفارش است. درایوهای مورد بحث با سرعت خواندن و نوشتن 530MBps، قیمت پایه 100 دلار و گارانتی سه ساله به فروش خواهند رسید.

بر اساس اظهارات کمپانی، این دو محصول تفاوت های اندکی با یکدیگر دارند و مدل WD Blue، برای توسعه دهندگان سیستم و پردازش های عمومی و نسخه SanDisk Ultra نیز برای گیمرها طراحی شده است. درایوهای مورد بحث پاییز امسال به دست مشتریان خواهند رسید.

منبع : دیجیاتو

اگر بخواهیم سرعت و کارایی این نسل از حافظه های ذخیره ساز را به زبان ساده بیان کنیم، می توان گفت با حافظه های رم (DRAM) پرسرعتی مواجهیم که اطلاعات ذخیره شده در آنها با قطع منبع انرژی از بین نخواهد رفت. ضمن این که نسبت فضای در اختیار به ابعاد فیزیکی آن نیز حدود ۴ برابر بیشتر از رم های فعلی است.

وقتی نوبت به انتقال اطلاعات حجیم برسد، این محصول سلطان واقعی حافظه های ذخیره ساز است
گرچه از لحاظ هزینه تولید حافظه های 3D XPoint به شکل قابل توجهی از چیپ های «NAND» فعلی (که درون حافظه های SSD موجود در بازار به کار می روند) گرانتر هستند، اما سرعت حدود ۱۰۰۰ برابری آن نسبت به محصولات فعلی چیزی نیست که به راحتی قابل چشم پوشی باشد. به خصوص که تاخیر در خواندن و نوشتن اطلاعات کوچک و پراکنده نیز در آن به مراتب کمتر است.

اینتل عرضه اولین محصول از این سری را با نام تجاری «Optane SSD DC P4800X»، با ظرفیت ۳۷۵ گیگابایت و قیمت ۱۵۲۰ دلار آغاز کرده است. لازم به یادآوری است که این نوع از SSD ها از طریق درگاه «PCIe» به مادربرد رایانه ها متصل می شوند.

گرچه اینتل فرصت تست محصول تازه خود را برای برخی رسانه ها فراهم آورده، اما به شکل عجیبی در خصوص آن رازدار بوده و از درز هرگونه اطلاعات پیش از عرضه نهایی اجتناب کرده است. حتی رسانه های تست کننده این حافظه های جدید نیز به صورت مستقیم به سخت افزار آن دسترسی نداشته اند.

بررسی های انجام گرفته نشان می دهد که عملکرد حافظه های مبتنی بر 3D XPoint، در زمینه دسترسی های همزمان به اطلاعات با محدودیت هایی همراه است، اما وقتی نوبت به انتقال اطلاعات حجیم برسد، این محصول سلطان واقعی حافظه های ذخیره ساز است.

به دلیل قیمت بسیار بالا و نیاز به ایجاد بسترهای نرم افزاری خاص، به این زودی ها شاهد جایگزینی حافظه های NAND یا RAM فعلی با محصول جدید نخواهیم بود، اما به طور قطع مشتریان تجاری از نوآوری جدید اینتل به خوبی استقبال می کنند.

منبع : دیجیاتو

این روزها شاهد افزایش قیمت گوشی‌ هوشمند، تبلت‌ و پی‌سی هستیم که اصلی‌ترین دلیل آن افزایش قیمت ماژول‌های مورد استفاده عنوان می‌شود. کمبود حافظه‌های DRAM، فلش، باتری و نمایشگر باعث شده است گجت‌های دیجیتال با افزایش قیمت روبه‌رو شوند.

بر اساس پیش‌بینی‌های صورت گرفته، انتظار می‌رود قیمت حافظه‌های SSD به دلیل کاهش قیمت حافظه و NAND flash، به نسبت ارزان‌تر شود؛ حال آنکه گمانه‌زنی جان ارنسن از محققان گارتنر نشان از این دارد که در سال ۲۰۱۹ شاهد کاهش شدید قیمت‌ها خواهیم بود.

با توجه به کاهش احتمالی قیمت‌ حافظه‌ها، انتظار می‌رود این کاهش روی قیمت پی‌سی نیز تأثیرگذار باشد. البته باید به این نکته نیز اشاره کرد که هنوز برای صحبت در مورد کاهش قیمت زود است و نمی‌توان به‌طور قطع در مورد کاهش قیمت حافظه‌های NAND و DRAM اظهار نظر کرد.

در صورتی که قیمت‌ها کاهش پیدا کنند، برای کاربران به‌صرفه است تا با خرید کامپوننت‌های لازم، پی‌سی مطابق با نیازهایشان را خود مونتاژ کنند؛ قیمت رایانه‌های آماده کاملا به سیاست در پیش گرفته‌شده توسط تولیدکنندگان بستگی دارد؛ چراکه تولیدکنندگان باید در چگونگی تأثیر دادن کاهش قیمت روی محصول نهایی خود تصمیم بگیرند.

احتمالا شاهد کاهش محسوس قیمت محصولاتی نظیر پی‌سی و گوشی‌ هوشمند خواهیم بود که در یک دهه‌ی اخیر به روندی همیشگی تبدیل شده است و همواره شاهد کاهش قیمت‌ها بوده‌ایم. در این بین کمپانی‌هایی نظیر اپل وجود دارند که سود خود را ترجیح می‌دهند و از این‌رو انتظار نمی‌رود در محصولات این کمپانی‌ها شاهد کاهش قیمت محسوسی باشیم.

اواسط سال ۲۰۱۶ شاهد دو برابر شدن قیمت حافظه‌های DRAM مورد استفاده در‌ پی‌سی‌ هستیم. یک ماژول حافظه‌ی رم با ظرفیت ۴ گیگابایت، قیمتی ۲۵ دلاری دارد؛ حال آنکه پیش از افزایش با پرداخت ۱۲.۵ دلار قابل خرید بود. در مورد حافظه‌های SSD هزینه به ازای هر گیگابایت به دلیل افزایش قیمت حافظه‌های NAND بالا رفته است. گارتنر پیش‌بینی کرده که قیمت حافظه‌های NAND در سه‌ماهه‌ی جاری به بالاترین حد خود خواهد رسید.

پیش‌بینی‌های گارتنر را می‌توان تأییدی برای نگرانی‌های کمپانی چون لنوو خواند که در مورد قیمت محصولات خود به دلیل استفاده از کامپوننت‌های گران‌قیمت تجدید نظر کرده است. اچ‌پی موفق شده افزایش قیمت کامپوننت‌ها را به‌خوبی مدیریت کند؛ چراکه این کمپانی در حال گذار به سمت محصولات رده بالا است.

اما چرا امروزه شاهد افزایش قیمت حافظه‌های DRAM و NAND هستیم؟ اصلی‌ترین دلیل برای بروز چنین مشکلی را باید در تغییر سیاست تولیدکنندگان گجت‌های هوشمند خواند. کمپانی‌هایی نظیر اپل و سامسونگ با توجه به نیاز ایجادشده، ظرفیت حافظه‌ی رم و حافظه‌ی اصلی مورد استفاده در گجت‌های هوشمند خود را افزایش داده‌اند؛ به‌طوری‌که در آیفون، آیپد و کامپیوترهای مک شاهد به‌کارگیری حافظه‌ی رم بیشتری در کنار بالا رفتن حافظه‌ی اصلی هستیم. سامسونگ در کنار سایر تولیدکنندگان گجت‌های اندروید نیز سیاست مشابهی در پیش گرفته‌اند، به‌طوری‌که این روزها شاهد عرضه‌ی گوشی‌های هوشمند با حافظه‌ی رم ۶ گیگابایتی به بازار هستیم.

نیاز برای پردازش در کاربردهایی چون واقعیت مجازی و اجرای بازی‌ها باعث شده است تقاضا برای حافظه‌های DRAM و SSD بیش از پیش افزایش پیدا کند. تولید اطلاعات از طریق انواع هدست‌، پی‌سی‌ و گجت‌های مرتبط با اینترنت اشیاء باعث افزایش تولید داده‌ شده‌ است و از این‌رو سرورها هم نیاز بیشتری به حافظه دارند و تقاضا در این حوزه بالا رفته است.

افزایش تقاضا باعث کمبود حافظه‌ها شده است و از این‌رو تولیدکنندگان این اجازه را پیدا کرده‌اند تا قیمت را بالا ببرند. اما همیشه وضع به این شکل باقی نخواهد ماند؛ چراکه تولیدکنندگان برای درآمدزایی بیشتر، ظرفیت تولید خود را افزایش خواهند داد، به‌طوری‌که بنا بر پیش‌بینی گارتنر، در سال ۲۰۱۹ شاهد اشباع بازار و سقوط قیمت حافظه‌ها خواهیم بود. البته این چرخه‌ای است که در سال‌های اخیر نیز شاهد آن بوده‌ایم. در سال ۲۰۱۱، قیمت حافظه‌های DRAM به دلیل کاهش تقاضا برای پی‌سی و همچنین اشباع بازار سقوط کرد.

گارتنر پیش‌بینی کرده است که علاقه‌ی چینی‌ها برای ورود به صنعت نیمه‌هادی‌ها می‌تواند یکی دیگر از دلایل کاهش هر چه بیشتر قیمت حافظه باشد. چینی‌ها در سال ۲۰۱۴ اعلام کردند که بیش از ۱۵۰ میلیارد دلار طی یک دهه‌ی آینده برای افزایش ظرفیت تولید نیمه‌هادی‌ها در کشور چین سرمایه‌گذاری خواهند کرد. موج محصولات چینی می‌تواند بیش از پیش در کاهش قیمت حافظه‌ تأثیرگذار باشد.

منبع : زومیت