به‌طور کلی دو مدل هدست واقعیت‌مجازی وجود دارد و در یک مدل، باید از گوشی‌هوشمند خود به عنوان نمایشگر آن استفاده کنید. در مدل‌های دیگر مانند هدست‌های گران‌قیمت، نمایشگر ثانویه وجود دارد و نیازی به جای‌گیری گوشی‌ هوشمندتان در آن وجود ندارد. در ادامه تنها به معرفی بهترین هدست‌های واقعیت‌مجازی بدون نمایشگر می‌پردازیم و هدست‌های دیگر مانند هدست پلی‌استیشن VR در این لیست نیامده است.

* تمامی مدل‌هایی که در ادامه معرفی می‌شود، با بیشتر گوشی‌های هوشمند سازگاری دارند و تنها به محدودیت اندازه گوشی‌هوشمند خود برای استفاده از آن در هدست باید توجه نمایید. با این‌حال، استفاده از هدست‌های واقعیت‌مجازی برای گوشی‌های هوشمند مجهز به نمایشگر HD یا FHD چندان منطقی نیست و در صورتی‌که یک گوشی‌هوشمند با نمایشگر Quad HD دارید، بهترین تجربه را از استفاده از یک هدست به‌دست خواهید آورد.

هدست Xiaomi VR
قیمت: 79 هزار تومان

یکی از بهترین و البته ارزان‌قیمت‌ترین هدست‌های واقعیت مجازی که در حال‌حاضر می‌توان خریداری نمود، هدست واقعیت مجازی شیائومی است. این هدست از بدنه‌ای از جنس پلاستیک ABS استفاده می‌کند و با یک روکش پارچه‌ای اسپاندکس، پوشانده شده است.

امکان استفاده از گوشی‌های هوشمند مجهز به نمایشگر 4.7 تا 5.7 اینچی در این هدست واقعیت‌مجازی وجود دارد و وزن هدست شیائومی VR پلی به تنهایی، 208.7 گرم است. شرکت شیائومی، محتوای مجازی را در غالب برنامه Mi VRبرای هدست واقعیت‌مجازی خود ارائه می‌دهد که دسترسی کاربران را به حجم قابل‌توجهی از محتوای لازم برای نمایش در هدست‌ واقعیت‌مجازی شیائومی فراهم خواهد نمود.

هدست VR Shinecon
قیمت: 129 هزار تومان

برای تجربه محتوای واقعیت‌مجازی با استفاده از گوشی‌هوشمند خود، حتماً به پرداخت هزینه قابل‌توجهی برای هدست‌های گران‌قیمت وجود ندارد و شیائومی و Shinecon در این زمینه با تولید هدست‌های ارزان‌قیمت، شناخته شده هستند. وزن هدست VR shinecon به تنهایی 240 گرم است و در صورت جای‌گیری یک گوشی‌هوشمند در آن، وزن این هدست به بیشتر از 300 گرم افزایش پیدا می‌کند؛ البته این مقدار آزاردهنده نیست. این مدل از گوشی‌های هوشمند با نمایشگر 4.7 تا 6 اینچی به خوبی پشتیبانی می‌کند و جنس بدنه هدست نیز از پلاستیک است.

صدای محتوای واقعیت‌مجازی تولید شده با استفاده از هدفون‌های تعبیه‌شده در هدست VR Shinecon به گوش شما منتقل خواهد شد و امکان تولید صدای 360 استریو وجود دارد. لنزهای این هدست، متحرک بوده و می‌توانید به صورت دستی، آن‎را تنظیم نمود. هم‌چنین زاویه دید این هدست، بین 90 تا 110 درجه است و از این بابت، عملکرد مناسبی خواهد داشت.

هدست Samsung Gear VR
قیمت: 142 هزار تومان

این هدست در سال 2015 به تولید رسیده است و برای استفاده از آن، می‌توانید گوشی‌هوشمند خود را در قسمت جلویی هدست قرار داده و سپس، از اتصال میکرو یو‌اس‌بی برای متصل نمودن هدست به گوشی‌هوشمند شما استفاده می‌شود. به لطف استفاده از دو لنز با زاویه دید گسترده، استفاده از هدست Samsung Gear VR لذت‌بخش خواهد بود و هم‎چنین، لنزهای هدست خش نمی‎شود. زاویه دید هدست واقعیت مجازی سامسونگ Gear VR، در حدود 96 درجه اعلام شده است و این هدست واقعیت‌مجازی تنها 318 گرم وزن دارد.

هدست واقعیت‌مجازی سامسونگ، با گوشی‌های پرچم‌دار این شرکت از جمله گلکسی S7 (و S7 Edge) و گلکسی S6 سازگاری دارد. لازم به‌ذکر است که پدهای هدست‌ Gear VR سامسونگ در دور چشمان شما قرار می‌گیرد، قابل شست‌وشو بوده و انعطاف‌پذیر است.

هدست Gear VR (مدل 2016)
قیمت: 285 هزار تومان

خرید گوشی‌های هوشمندِ مجهز به نمایشگر Quad HD بدون داشتن هدست‌های واقعیت‌مجازی بی‌فایده است! با این‌حال، اگر به دنبال یک هدست واقعیت‌مجازی مناسب و البته کمی گران‌قیمت برای گوشی‌هوشمند خود هستید، مدل 2016 هدست Gear VR سامسونگ یکی از بهترین انتخاب‌هایی است که در این بازه‌قیمتی خواهید داشت.

در اطراف هدست، چندین کلید قرار گرفته و هم‌چنین یک تاچ‌پد نیز وجود دارد که برای انتخاب منوهای مختلف به کار گرفته می‌شود. زاویه دید در مقایسه با مدل 2015، کمی افزایش یافته و به همین جهت، مدل جدیدتر هدست Gear VR سامسونگ از لنزهایی با زاویه دید 101 درجه استفاده می‌کند. لازم به‌ذکر است برای تماشای محتوای واقعیت مجازی، برنامه‌های اختصاصی نیز در نظر گرفته شده است که می‌توانید پس از دریافت آن‌ها، از تجربه محتوای واقعیت‌مجازی با استفاده از هدست خود لذت ببرید. هدست واقعیت مجازی Gear VR سامسونگ تنها 345 گرم وزن دارد و از این بابت، یکی از بهترین گزینه‌هاست.

هدست Xiaomi Mi VR 2
قیمت: 310 هزار تومان

با اینکه هدست واقعیت‌مجازی شیائومی Mi VR به عنوان یک مدل ارزان‌قیمت لیست شده بود، هدست Xiaomi Mi VR 2 به عنوان گران‌قیمت‌ترین مدل در لیست پیشنهادی ما آورده شده است. هدست شیائومی Mi VR 2 از بیشتر گوشی‌های هوشمند موجود در بازار به خوبی پشتیبانی می‌کند؛ هرچند، شرکت شیائومی به طور رسمی به آن اشاره نکرده است. به همراه این هدست، یک کنترلر نیز وجود دارد که تعامل کاربران را با محتوای واقعیت‌مجازی که در حال مشاهده آن هستند، امکان‌پذیر می‌کند.

هدست شیائومی Mi VR 2 از یک بدنه پلاستیکی ABS استفاده می‌کند و روی آن نیز با یک لایه مخمل پوشانده شده است. زاویه دید لنزهای به‌کار گرفته شده در این هدست، 103 درجه است و هدست گران‌قیمت شیائومی Mi VR 2 تنها نزدیک به 200 گرم وزن دارد. به همین جهت، شاید باید آن‌را به عنوان سبک‌ترین هدست در میان مدل‌های معرفی شده، در نظر گرفت. هدست شیائومی Mi VR 2 از سنسورهای شتاب‌سنج و سنسور حرکتی استفاده می‌کند و پدهای نرم و ضد تعریق برای آن در نظر گرفته شده است.

منبع : شهر سخت افزار

به گزارش وایرد، این دو نفر از دو سال قبل فعالیت خود را آغاز کرده اند و با 8 میلیون دلار بودجه در تلاش هستند استفاده از رایانه ها برای اتصال به هدست های واقعیت مجازی را تسهیل کنند.

آنان می گویند مهم‌ترین بخش سخت‌افزاری برای تسهیل استفاده از هدست‌های واقعیت مجازی تراشه‌های به کار گرفته شده در واحد پردازنده گرافیکی اصلی رایانه یا GPU است و به روزرسانی این تراشه ها اجرای خدمات هدست واقعیت مجازی را تسهیل می کند.

این شرکت در تلاش است تا قدرت پردازش پردازنده‌های GPU را افزایش دهد تا اجرای بازی‌های سازگار با هدست‌های واقعیت مجازی و همین طور برنامه‌های دیگر تسهیل شود.

موسسان این شرکت می‌گویند ابزاری را ابداع کرده‌اند که می‌توان آنها را به پردازنده‌های GPU اضافه کرد و از این طریق سرعت و قدرت پردازش آنها را ارتقا داد. این تراشه‌ها نه تنها در رایانه‌ها بلکه در ربات‌ها و پهپادها نیز قابل استفاده خواهند بود.

پردازنده‌های یاد شده تعامل میان هدست‌های واقعیت مجازی و محیط اطراف را هم تسهیل می‌کنند و از همین رو با هدست‌های پیشرفته‌ای مانند هولولنز مایکروسافت نیز سازگاری دارند. قرار است بر مبنای امکانات این پردازنده‌های جدید GPU نرم‌افزارهای واقعیت مجازی جدیدی نیز طراحی شود که البته در این زمینه هنوز راه درازی در پیش است.

منبع : فارس

حال اگر از هدست‌های واقعیت مجازی به عنوان سرگرمی استفاده کنیم، بدون شک بازی‌ها می‌توانند با این تکنولوژی همه را ساعت‌ها و ساعت‌ها سرگرم کنند. در حال حاضر بازی‌های بسیاری برای پلتفرم‌های مختلف وجود دارد، اما جذاب‌ترین‌های آن‌ها کدام عناوین هستند و کدام بازی با تکنولوژی واقعیت مجازی جذاب‌تر است؟ تصورش را داشته باشید که بازی Fruit Ninja را با یکی از هدست‌های واقعیت مجازی تجربه کنید، بدون شک بسیار جذاب خواهد بود.

البته در گذشته نسخه کلاسیک این بازی روی هدست‌های واقعیت مجازی تست شده بود، اکنون در نهایت اعلام شده که این بازی برای هدست واقعیت مجازی HTC Vive منتشر می‌شود. بازی Fruit Ninja در هدست HTC Vive تجربه فوق‌العاده‌ای را به کاربر می‌دهد، آنطور که پیدا است کاربران در زمان انجام این بازی باید از کنترلر حرکتی HTC Vive به عنوان شمشیر برای برش میوه‌ها استفاده کنند. بدون شک کاربر یا گیمر تجربه بهتری را نسبت به نسخه موبایل خواهد گرفت.

در ادامه این خبر اعلام شده که کاربران دیگر پلتفرم‌های واقعیت مجازی نیست که ناامید باشند و Vive تنها پلتفرم موجود برای این بازی نخواهد بود. انتظار می‌رود که بازی فوق برای هدست Oculus Rift به زودی منتشر شود. علاوه بر این دو Daydream گوگل و PlayStation VR هردو از کنترلرهای حرکتی پشتیبانی می‌کنند و انتظار می‌رود که در سال جاری این بازی را دریافت کنند.

آنطور که پیدا است در نسخه فعلی منتشر شده بازی Fruit Ninja ویژگی‌های چندانی وجود ندارد و شاید آپدیت‌های مختلفی در هفته‌ها و شاید ماه‌های آینده منتشر شود و در نهایت انتظار انتشار زودتر را برای Daydream و PlayStation VR را داریم. اگر شما از دارندگان هدست واقعیت مجازی اچ تی سی هستید و قصد خرید Fruit Ninja VR را دارید، باید اعلام کنم که این بازی 11.99 دلار موجود است، البته فعلا تخفیف 20 درصدی برای آن وجود دارد و قیمت اصلی آن 15 دلار است.

منبع : gadgetnews

هدف این پروژه که از سال ۲۰۱۳ شروع شده نشان دادن استفاده‌های دیگری هست که می‌توان از واقعیت مجازی داشت و به کمک هدست واقعیت مجازی بتوان بر ترس سخنرانی در برابر جمع غلبه کرد.

Befearless یک فضایی را به لطف هدست واقعیت مجازی درست می‌کند که شما را در اتاقی پر از جمعیت قرار می‌دهد که منتظر سخنرانی شما هستند. داوطلبان نیز می‌توانند در یک برنامه‌ی ۴ هفته‌ای شرکت کرده تا ترس آن‌ها از صحبت در جمع از بین رود.

سه سناریو تعبیه شده، یک مدرسه که نیاز به یک پرزنتیشن داشته و باید در مورد آن صحبت کنید، در ادامه، یک اداره وجود دارد که شما برای درخواست استخدام مراجعه کرده و باید مصاحبه کنید، و در آخر، انجام فعالیت‌های اجتماعی مثل سخنرانی در عروسی‌ها یا سخنرانی در زمانی که جایزه‌ای را کسب کرده‌ اید.

۴ درجه‌ی سختی نیز برای هر سناریو در نظر گرفته شده که باید از آن‌ها عبور کنید. این تست‌ها به دقت وضعیت سلامت شما را زیر نظر داشته و میزان ضربان قلب شما توسط ساعت هوشمند Gear S اندازه گرفته می‌شود. همچنین میزان تماس چشم‌ها با جمعیتی که رو به روی شما نشسته اند و میزان هیجان و استرسی که دارید نیز سنجیده خواهد شد.

در تست‌های صورت گرفته یکی از شرکت کنندگان می‌خواست طراح مد و لیاس شود، دیگری علاقه داشت تا معلم شود اما از صحبت کردن در برابر جمعیت می‌ترسید. نفر سوم نیز می‌خواست در مدرسه پرزنتیشنی اجرا کند. آخرین نفر هم تنها می‌خواست تا راحت‌تر بتواند در جمع صحبت کرده و از استرس خود بکاهد. پس از ۴ هفته تمامی شرکت کنندگان به نتایج خوبی رسیدند.

موفقیت این پروژه به خاطر حمایت دکتران و محققین دانشگاه Yonsei در کره‌ی جنوبی‌ست. دکترها توانسته اند با این پروژه تاکنون به ۸۲ نفر کمک کرده و طبق گزارشاتی که داشته اند، نزدیک به ۹۰ درصد از ترس آن‌ها به سخن گفتن در جمع را کاهش دهند.

منبع : androidheadlines

وقتی که کاربران، گلکسی اس ۷ اج یا گلکسی اس ۷ خود را داخل یکی از هدست‌های Gear VR می‌گذارند، اسمارت‌فون و هدست با یکدیگر ادغام می‌شوند و به نوعی یک محصول واحد را تولید می‌کنند: محصولی که مغز متفکرش از یک پردازنده‌ی اگزینوس ۸۸۹۰ یا جدیدترین نسل پردازنده‌های کوالکام یعنی اسنپدراگون ۸۲۰ تشکیل شده است.

درواقع وظیفه‌ی اصلی کنترل تجربه‌ی کاربر از این هدست‌ها، کمپانی کوالکام است و این دقیقا همان چیزی است که کوالکام به آن پاسخ داده است. این کمپانی به تازگی SDK جدیدی را در اختیار توسعه دهندگان قرار داده است تا با استفاده از آن بتوانند با سرعت و امکانات بیشتری نرم افزارها و محتواهای واقعیت مجازی خود را برای پردازنده‌ی اسنپدراگون توسعه دهند.

SDK (کیت توسعه‌ی نرم افزاری) جدید کوالکام به توسعه دهندگان اجازه می‌دهد از تمام پتانسیل موجود در چیپست‌های اسنپدراگون ۸۲۰ بهره ببرند و نرم افزارها، محتواهای مالتی مدیا، متون، تصاویر و فیلم‌های خود را کاملا بهینه و متناسب با توان این قطعه‌ی سخت‌افزاری عرضه نمایند. هدف اصلی کوالکام از ارائه‌ی این SDK این بوده است که روند توسعه‌ی محتوا برای اسمارت‌فون‌های اندرویدی و هدست‌های واقعیت مجازی را آسان‌تر کند و توسعه دهندگان بتوانند محصولات خود را با عملکرد بهتر و مصرف انرژی بهینه‌تری تولید کنند.

قابلیت‌هایی که از طریق این SDK در اختیار توسعه دهندگان قرار می‌گیرد، عبارت است از “تکنولوژی ادغام سنسورهای DSP” که به برنامه نویسان این امکان را می‌دهد که تجربه‌ی اینتراکتیو و همه جانبه‌ای را برای کاربران تولید کنند. این کار از طریق پیش‌بینی حرکات سر کاربر و ادغام آن با اطلاعات دریافتی از سنسورهای شتاب سنج و ژیروسکوپ صورت می‌گیرد تا دقیق‌ترین آنالیز انجام شود.

رندرینگ برجسته‌ی تصاویر از طریق تصحیح لنز” دومین قابلیتی است که باعث می‌شود کیفیت تولید تصاویر بسیار بالاتر برود و کابر تصاویر واضح‌تری را مشاهده کند. قابلیت بعدی “لایه سازی محتوای واقعیت مجازی” نام دارد که توسعه دهندگان را قادر می‌سازد منوها، متون و اطلاعات بیشتر را به صورت لایه‌های مجزا نمایش دهند تا خواندن و مشاهده‌ی آنها توسط کاربر راحت‌تر صورت بگیرد.

تکنولوژی آخر “تبدیل سریع حرکت به فوتون” نام دارد که باعث می‌شود تاخیر دریافت تصاویر تا ۵۰ درصد کاهش یابد و کاربر محتوای یک‌دست‌تری را مشاهده کند. همچنین این SDK با پلتفرم مدیریت سیستم Symphony کوالکام ترکیب خواهد شد تا دسترسی توسعه دهندگان به جزییات مصرف انرژی و مدیریت عملکرد آسان‌تر شود. این قابلیت درنهایت منجر به این خواهد شد که تماشای محتوا  و اجرای اپلیکیشن‌های واقعیت مجازی بر روی دیوایس‌های ضعیف‌تر، روان‌تر شود و افت فریم کمتری را شاهد باشیم.

کیت توسعه‌ی نرم افزاری کوالکام برای پردازنده‌ی اسنپدراگون قرار است در سه ماهه‌ی دوم سال جاری میلادی به طور عمومی عرضه شود و بعد از آن توسعه دهندگان قادر خواهند بود در شبکه‌ی اختصاصی توسعه دهندگان کوالکام از آن بهره ببرند.

منبع : gadgetnews

واقعیت مجازی ( Augmented Reality ) می‌تواند تحول عظیم دنیای تکنولوژی باشد و شاید تغییر بزرگ بعدی. در دنیای واقعیت مجازی همه چیز برای همه کس در هر زمانی می‌تواند اتفاق بیافتد، کاربر می‌تواند وارد دنیای فانتزی بازی‌ها شود، یک سقوط آزاد را در اتاق خواب خودش تجربه کند و یا به سرزمین اهرام ثلاثه سفر کند. تمام این جذابیت‌ها، اینتل را هم به فکر انداخته است تا وارد این بازار پرسود و البته هیجان انگیز بشود.

طبق گزارش جدیدی که در نشریه‌ی وال استریت ژورنال (Wall Street Journal) منتشر شده است، اینتل در حال برنامه‌ریزی برای ورود به صنعت تازه متولد شده‌ی هدست‌های واقعیت مجازی است. البته گفته می‌شود هدف اصلی اینتل، توسعه‌ی یک هدست واقعیت مجازی با کارکردهایی مشابه هولولنز مایکروسافت است و نه محصولاتی شبیه هدست‌های واقعیت مجازی Oculus Rift و یا Vive شرکت اچ تی سی.

درواقع اینتل به دنبال یک محصول است که اطلاعات و محتوای دیجیتالی را در لایه‌ای اضافی بر روی دنیای واقعی نمایش دهد؛ چیزی مشابه عینک گوگل و یا لنزهایی که در فیلم‌های فانتزی و علمی-تخیلی دیده می‌شود و فردی که این گجت را بر روی چشمانش دارد، هم فضای اطراف را می‌بیند و هم اطلاعات و پردازش‌های دیجیتالی را دریافت می‌کند.

البته اینتل مانند همیشه، قصد ندارد که خودش به طور مستقیم محصولات را به سرانجام رسانده و آن را به دست مصرف کننده برساند. بلکه قصد دارد یک ایده و محصول کلی را پرورش دهد و آن را بر مبنای خواسته‌ی شرکای تجاری‌اش، سفارشی‌سازی کرده و توسعه دهد.

برایان مولینز (Brian Mullins)، مدیر ارشد Daqri که یکی از بزرگترین شرکای اینتل در صنعت واقعیت مجازی است، در گفتگویی اعلام کرده که اینتل از اینکه در دنیای موبایل، آنطور که خودش می‌خواسته، نقش پر رنگی را ایفا نکرده است اطلاع دارد و این را هم می‌داند که واقعیت مجازی، گجت‌های پوشیدنی و زندگی مجازی، نقش عمده‌ای در لایف استایل آینده‌ی بشریت خواهند داشت.

این اقدام از آن جهت اهمیت دارد که علاوه بر استفاده از ظرفیت‌ها و توانایی‌های فوق العاده‌ی مهندسان این شرکت در توسعه‌ی صنعت واقعیت مجازی، ساخت هدست توسط اینتل می‌تواند باعث ورود دیگر کمپانی‌های جذاب به این بازار نوظهور شود و رقابت را بیش از پیش داغ‌تر کند.

منبع : Neowin

پالمر لاکی (Palmer Luckey) موسس جوانی که با نبوغ خود، برند Oculus را این روزها بر سر زبان‌ها انداخته است، در پاسخ به سوال خبرنگاران که چه زمانی کاربران سیستم عامل مک هم می‌توانند از  هدست‌های Oculus Rift استفاده کنند، گفته است: “این موضوع کاملا به اپل بستگی دارد؛ هروقت که آنها بتوانند یک سیستم کامپیوتری خوب بسازند!”

البته اشاره‌ی پالمر بیشتر بر روی مشخصات گرافیکی و پردازشگر گرافیکی مورد استفاده‌ی اپل در ساخت مکبوک و کامپیوترهای All in One خود (آی‌مک) است. سیاست اپل به گونه‌ای است که به جای استفاده از GPU های قدرتمند و محبوب این روزها، هنوز هم از پردازنده‌های گرافیکی اینتل استفاده می‌کند و این موضوع همواره مورد انتقاد کارشناسان قرار گرفته است.

پالمر در ادامه میگوید:

“شما می‌توانید یک مک پروی ۶ هزار دلاری را تهیه کنید که از چیپست‌های AMD FirePro D700 بهره می‌برد. اما حتی این هم نمی‌تواند مشخصات گرافیکی مورد نیاز ما را تامین کند. بنابراین اگر آنها مشخصات سخت‌افزاری خود را بالا ببرند، ما خیلی دوست داریم که سیستم عامل مک را هم پشتیبانی کنیم؛ اما مشکل اینجاست که چنین چیزی هنوز عملی نشده است.”

بنابراین کاربران مک اگر می‌خواهند از Oculus Rift بر روی سیستم‌هایشان لذت ببرند، باید تقاضاهایشان را نزد اپل مطرح کنند. حتی پیشرفته‌ترین مدل‌های مک نیز نمی‌توانند نیازهای گیمینگ را برآورده کنند و این موضوع باعث چنین محدودیت‌هایی هم می‌شود.

منبع : engadget