حالا تیمی از محققان در انستیو Max Planck در آلمان معتقدند که توانسته اند نوعی از این ربات را طراحی کنند. با توجه به ساختار و طراحی این نمونه، به نظر می رسد این ربات می تواند گزینه ای ایده آل برای نزدیک شدن پزشکان به آرزوی دیرینه شان باشد.

پیش از اینکه به جزئیات بیشتر در مورد این ربات بپردازیم، بیایید اندکی به عقب برگردیم. ویسکوزیتی یا چسبندگی خون در مقایسه با آب بسیار بیشتر است. پس احتمالا با خود می گویید برای حرکت چنین جسم کوچکی در خون نیاز به انرژی زیادی است. اما در واقع این ربات به انرژی زیادی برای حرکت -یا به نوعی، شنا کردن- در خون، نیاز ندارد. در این ربات هیچ باتری یا حتی موتوری تعبیه نشده. تمامی انرژی مورد نیاز آن توسط پوشش مغناطیسی خود ربات تامین می شود. در طراحی و نحوه حرکت این ربات از شکل و نوع حرکت صدف های دریایی الهام گرفته شده است.

بر اساس گفته های دانشمندان و محققان این پروژه، بزرگترین چالش آنها یافتن راهی برای حرکت دادن و البته پیشروی این ربات در خون بوده است. و آنها این روش را یافته اند. این ربات با طراحی و جنبش های مخصوصی که برایش طراحی شده اکنون می تواند در خون که چسبندگی ای ۱٫۵ تا ۲ برابر آب دارد، به کندی اما موثر پیشروی کند

منبع:دیجیاتو