حدود ۱۵ – ۱۶ سال قبل – اگه درست به خاطر داشته باشم – وقتی صبح‌ها از محل زندگی‌ام که آن موقع در کرج بود به محل کارم در تهران می‌آمدم و غروب دوباره به کرج برمی‌گشتم مهمترین موضوع‌ برایم  گذراندن وقت زیاد و اضافه‌ای بود که در وسط این رفت و آمد‌ها ایجاد می‌شد. هر چند آن زمان سفر بین این دو شهر به خاطر  ترافیک آنقدرها طولانی نبود اما به هر حال چند ساعتی آزاد در خودرو برایم ایجاد می‌کرد.

در آن زمان‌ها البته اینترنت روی موبایل وجود نداشت و ما که اتفاقا در نخستین مقالات و ستون‌های روزنامه‌ای در زمینه تکنولوژی ‌ شگفت زده درمورد اینترنت و کاربردهای آن می‌نوشتیم فقط از موهبت یک اینترنت فیکس کم سرعت در منزل و در محل کار برخوردار بودیم. فکر میکنم در همان زمان هم به اندازه امروز به اینترنت متصل بودیم و  به نوعی سفرهای روزانه به قطع ارتباطمان با شبکه منجر می‌شد. یکی از مهمترین تکنولوژی‌هایی که در آن زمان آرزویش را داشتم امکان اتصال یک رادیوی اینترنتی Live به خودرو بود و در آن زمان این تکنولوژی – به اندازه سیستم‌های خودران خودرو – دور از دسترس بود.