چندی است که شرکت های تولید کننده ابزارهای الکترونیکی گرایش بالایی به استفاده از نمایشگرهای ۲٫۵D پیدا کرده اند. اما چطور ممکن است که چیزی بین فضای دو و سه بعدی وجود داشته باشد؟ حقیقت آنجاست که این اصطلاح حقیقتا به یک خصوصیت طراحی مربوط می شود و صرفا برای فروختن محافط های تقریبا به درد نخور مورد استفاده قرار نمی گیرد.

در حقیقت ۲٫۵D به انحنای اندکی اشاره دارد که در لبه های یک نمایشگر وجود دارد که یک اسم رسمی در حوزه تکنولوژی هم نیست با این حال برای اشاره به این نوع طراحی به صورت معمول و مرسوم مورد استفاده قرار می گیرد.