تاریخچه یک شکست اپل!

شاید بسیاری از ما ندانیم که اپل هم‌زمانی برای ورود به بازار کنسول‌های بازی تلاش کرده است. این اتفاق به سال 1996 برمی‌گردد؛ درست 10 ماه قبل از آنکه استیو جابز دوباره به شرکت اپل بازگردد، این شرکت با همکاری شرکت ژاپنی Bandai که در زمینه بازی‌های ویدئویی فعالیت می‌کرد کنسول بازی Pippin را ساخت. این کنسول بازی اما به شکست بسیار بزرگی برای اپل تبدیل شد. اپل تنها توانست از زمان عرضه این کنسول بازی به بازار در سال 1996 تا یک سال بعد که تولید آن را متوقف کرد، 42 هزار دستگاه از آن را بفروشد. این در حالی بود که در همان سال 1996 شرکت نینتندو کنسول بازی N64 را روانه بازار کرد و توانست تنها در سه روز اول عرضه بین 350 هزار تا 500 هزار دستگاه از آن را بفروشد. طراحی کنسول بازی Pippin اپل در مقایسه با رقبای آن زمان خود یعنی پلی‌استیشن سونی و N64 نینتندو کمی قدیمی بود و این خود یکی از دلایل عدم استقبال از این کنسول بود.

کنسول بازی Pippin اپل در زمان معرفی به بازار 600 دلار قیمت‌گذاری شده بود. در مقابل اما پلی‌استیشن در آن زمان با قیمت 300 دلار و N64 نینتندو با قیمت 200 دلار روانه بازار شده بودند. دسته کنترل‌گر کنسول بازی اپل هم Apple Jack نام داشت و برای راحتی بیشتر در وسط آن یک ترک‌بال ماوس مانند تعبیه شده بود تا کاربران برای عبور در منوهای مختلف بازی از آن استفاده کنند. دلیل این موضوع هم آن بود که بازی‌ها به صورت مستقیم از نسخه‌های اجرا شده در کامپیوترهای مک روی این کنسول اجرا می‌شدند و کامپیوترهای مک مبتنی بر ترک‌بال بودند. البته اپل یک نسخه بی‌سیم از این دسته کنترل‌گر هم عرضه کرد که در آن زمان پیشرفت و نوآوری قابل توجهی بود. این دسته بی‌‌سیم از تکنولوژی مادون قرمز برای ارتباط با دستگاه کنسول بهره می‌گرفت.

کنسول بازی اپل هیچ حافظه داخلی برای ذخیره بازی‌ها و حتی سیستم عامل هم نداشت. این کنسول تنها 128 کیلوبایت حافظه برای ذخیره تنظیمات و اجرای بازی در اختیار داشت. در واقع این کنسول به یک سیستم عامل نیاز داشت؛ چیزی که در سی‌دی‌های بازی بود. کنسول بازی Pippin روی سیستم عامل Mac OS 7 اجرا می‌شد که سیستم عامل کامپیوترهای مک اپل در آن زمان بود. یکی از دلایلی که کنسول بازی Pippin در آن زمان از رقبایش عقب ماند این بود که کاربران این کنسول باید دیسک‌های بازی آن را در ژاپن می‌خریدند و در آمریکا بازی می‌کردند، کاری که برای آن زمان بسیار عجیب و سخت بود. این در حالی بود که عملکرد کند و نامطلوب این کنسول بازی در کنترل بازی‌ها هم کاربرانش را دلزده می‌کرد.

این کنسول برای اجرای همان معدود بازی‌هایی هم که برای آن طراحی شده بود، مناسب نبود و نتوانست کاربرانش را راضی نگه دارد. این کنسول بازی امکان تغییر تنظیمات گرافیکی را برای بعضی بازی‌ها فراهم می‌کرد اما در اجرای بعضی بازی‌ها واقعا بد بود. بسیاری از کارشناسان بازار کنسول‌های بازی معتقدند که شکست کنسول بازی Pippin حتی از شکست کنسول بازی Virtual Boy شرکت نینتندو هم‌سنگین‌تر و بدتر بوده است. کنسول بازی Virtual Boy با فروش 25/ 1 میلیون دستگاه شکست سنگینی برای نینتندو محسوب می‌شود، درحالی‌که اپل تنها 42 هزار دستگاه از Pippin را فروخت.

منبع : دنیای اقتصاد