«جان نیومن» به‌دنبال ساخت پردازنده‌ای بود که دانش‌آموزان بتوانند با استفاده از آن پردازش و محاسبات را یاد بگیرند. او متوجه شد که برای این‌ کار نیاز به ترانزیستورها دارد؛ اما به‌جای این‌که هزاران ترانزیستور را در یک تکه کوچک سیلیکون جا دهد؛ از ترانزیستورهایی با اندازه کامل استفاده کرد.

وی این ترانزیستورها را با دست روی یک‌سری از بردهای پیچیده نصب کرد و موفق شد یک پردازنده در اندازه واقعی بسازد که می‌تواند تتریس بازی کند. این پروژه ماه گذشته میلادی به پایان رسید. این CPU یک اتاق را پر می‌کند و خروجی خود را روی یک برد LED‌ بسیار عظیم به‌نمایش می‌گذارد. اجرای این پروژه ۲ سال طول کشید. سرعت این پردازنده 20 کلیوهرتز است.