جهت ورود به تالار گفتمان سایت کلیک کنید


اولین دریافت کننده ایمپلنت چشمی

Ray Flynn، یک پیرمرد بازنشسته بریتانیایی از مشکلات بینایی رنج می برد. وی ۸۰ سال سن دارد و پس از این همه سال زندگی، طبیعی است که مشکلات کم کم خود را نشان دهند. وی اولین شخصی است که ایمپلنت چشمی جدیدی را دریافت کرده و قادر به دیدن شده است.

دور تا دور چشم سمت راست آقای Flynn، یک دستگاه پیچیده شده که این قطعه، به صورت مصنوعی، نقش نور را بازی کرده و اعصاب را فریب می دهد. این دستگاه به صورت وایرلس یا بی سیم، با عینکی که وی روی صورت می گذارد کار می کند.

اولین دریافت کننده ایمپلنت چشمی

 

فلین از بیماری دژنراسیون ماکولا (AMD) رنج می برد، این بیماری که در میان افراد مسن شایع است و طی آن، قسمت زرد شبکیه که بخش حساس به نور چشم انسان به حساب می آید، کم کم قدرت و کارایی خود را از دست می دهد و در نتیجه به صورت تدریجی، بینایی از بین می رود. دژنراسیون ماکولا در سراسر جهان، علت نابینایی ۵ درصد نابینایان است.

AMD تاثیر ناگواری روی بینایی فلین گذاشته، به حدی که او تنها قادر است پیرامون خود را با وضوح اندک مشاهده کند. وی در مصاحبه ای گفت: “موقع خرید نمی توانم اعداد را از روی کارتم ببینم تا پرداخت کنم و اگرچه باغبان مشتاقی بودم اما حالا فرق میان علف و گل را نمی فهمم.”

اما حالا وی پذیرفته که بخشی از پروژه سازمان تحقیقاتی کلینیکی منچستر باشد تا Argus II Retinal Prosthesis System را مورد آزمایش قرار دهد. طی این پژوهش قرار است پنج شخص این سیستم که توسط کمپانی آمریکایی Second Sight ساخته شده را امتحان کنند. فلین پس از چهار ساعت جراحی، حالا اولین شخصی است که از Argus II بهره می برد.

Argus II با القای تحریکات الکتریکی به ناحیه صدمه خورده از شبکیه، اعصاب را تحریک می کند. اما برای اینکه بینایی امکان پذیر شود، فلین باید عینک مخصوصی در برابر چشمانش قرار دهد که یک دوربین روی آن قرار گرفته. تصاویر دریافت شده توسط دوربین، به صورت بی سیم به ایمپلنت دور چشم ارسال می شود تا اطلاعات موجود در محیط به زبان بدن ترجمه شوند. در این مرحله، الکترودهای مخصوص، شبکیه و سیستم اعصاب را فریب می دهند تا مغز بتواند محیط را شبیه سازی کند.

دو هفته پس از جراحی، فلین با نگاه کردن به یک سری نوارهای سیاه و سفید روی صفحه یک کامپیوتر آزمایش را شروع کرد. با سیستم Argus II، وی قادر به این بود تا تشخیص دهد این نوارها چه زمانی در حالت افقی، عمودی و مورب قرار گرفته اند.

اگرچه فلین قادر به دیدن همه چیز به گونه ای که سال ها پیش می دید نیست، وی حالا می تواند از پس مشکلات بزرگی که گریبان گیر وی می شوند بر آید. با وجود موفقیت این پروژه، محققین امید دارند تا این دستگاه به راه حلی بهتر تبدیل شود اما با قیمت تمام شده ۲۳۰ هزار دلار، بعید به نظر می رسد بازنشستگان علاقه ای به استفاده از آن داشته باشند

منبع:دیجیاتو

جهت تبادل گفتگو و حل مشکلات در باره این موضوع , کلیک کنید

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *